یکی از مفاهیم اصلی پیرامون عرفان و معنویت در عصر حاضر، تفکرِ "رها بودن" و "اعتمادِ به کائنات" است. بسیاری از مردم آنرا توصیه می کنند، روی بسیاری از تصاویر نقل قول شده است، و بسیاری از ما با آن زندگی می کنیم.
استفادۀ بی رویه از این تفکر می تواند کمی خطرناک باشد. این نوع طرزِ فکر می تواند برای یک فرد معمولی، نوعی حسِ بی قیدی و بی مسئولیتی ایجاد کند.
ایدئولوژیِ "اعتمادِ به کائنات"، یک شمشیر دو لبه است. یک لبه می گوید : "سعی نکن هر چیزی را کنترل کنی، چون نمی توانی" و لبۀ دیگر می گوید : "نگرانِ چیزی نباش، چون نیازی به نگرانی نیست - فقط به کائنات اعتماد کن"، و این لبۀ دومِ شمشیر است که زخمِ حرام انگاری را به پیکرِ عرفان می زند، و پوچی و حقارت را در عصر حاضر برای مردم به ارمغان می آورد.
شما تجلیِ فیزیکی کائنات هستید و نیاز دارید برای کسب نتیجۀ دلخواه، دست به اقداماتی بزنید.
تنها با اعتماد به چیزی برتر از خود، و بدون گام نهادن در مسیرِ باروریِ آن، نتیجه ای عاید نخواهد شد.
مشکل اصلی در اعتمادِ ساده انگارانه به کائنات این است که: پاسخی در بر نخواهد داشت!
این مکانیسمی برای دور زدنِ معنویت و عرفان است، مکانیسمی که ما را در پذیرفتنِ چراییِ رویدادها و اتفاقات مستاصل می کند و باعث متوقف شدن روند فکریِ ما می شود. می پرسیم : "چرا این اتفاق افتاد؟" و پاسخ می دهیم : "چون کائنات اینطور خواست".
چیزهای بی شماری خارج از حوزۀ کنترل ما در این جهان وجود دارند، و بسیاری مواقع نیاز است اجازه دهیم زندگی مسیر خودش را طی کند. به دوستانتان اعتماد کنید، به خودتان اعتماد کنید، ایمان داشته باشید که همه چیز به خوبی انجام می شود، چون این شما هستید که باید در جهت اطمینان برایِ اعتماد، اقدام کنید!
هر چیزی در زندگی بلاخره به سرانجام می رسد، اما تاثیر شما در هدایت و تغییرِ نتیجه مهم است.
یک مثال خوب پیرامونِ برداشتِ اشتباه از این ایدئولوژی وقتی بود که یکی از دوستانم می خواست برای خرید به فروشگاه برود، او گفت مطمئن نیست چقدر پول در کارتش دارد. یکی دیگر از دوستان به او گفت : " گاهی فقط باید به کائنات اعتماد کنی". این قضیه، ذهنم را مشغول کرد. زمانیکه شما قادر هستید رویِ وضعیتی تاثیر بگذارید یا به آن واکنش نشان دهید، پس مسئولیتش با شما است.
تا وقتی از داشتن پولِ کافی برای خرید چیزی اطمینان حاصل نکنید، هرگز قادر به خریدِ آن نخواهید بود.
اگر هرکسی با ایدئولوژیِ اعتماد و بدون هیچ اقدامی برای اطمینان از اینکه چیزی برای اعتماد وجود دارد، عمل کند، مطلقاً هیچ کاری در جهان به انجام نمی رسد.
اعتماد به کائنات، مرحله ای است که باید بعد از انجامِ اقدامات و بکارگیری توانایی ها، به آن رسید. بعد از این است که می توانید از کائنات انتظار داشته باشید و به آن اعتماد کنید، گاهی در شرایط وخیم، غیرقابل پیش بینی و تاسف انگیزی قرار می گیریم، جایی که مجبوراً باید به کائنات اعتماد کنیم، چون کاری از دستمان بر نمی آید.
اگر در شرایطی هستید که خارج از کنترل شما است، و تمام اقداماتِ شدنی را انجام داده اید، آنوقت زمان اعتماد است، چون هر چه که می توانستید، انجام داده اید.
اگر فردا امتحان دارید و هیچ مطالعه ای برایش نکرده اید - نمی توانید به کائنات اعتماد کنید، چون کائنات "شما" هستید. انرژی مانندِ "جزر و مد" است، و اگر هیچ انرژی به سمت یک هدف جاری نشود، کائنات هیچ انرژی برای پاسخگویی در اختیار نخواهد داشت.
به کائنات دلیلی مبنی بر اعتماد ارائه دهید. نشان دهید که قادر به هدایت انرژی و آفرینش در جهان خودتان هستید - این همانجایی است که جادوی واقعی اتفاق می افتد.
ترجمه : مزدک توحیدی
ادامه مطلب :
اعتماد به کائنات
درباره این سایت